Naturalna metoda leczenia na wiele dolegliwości – pijawki
Obok zaleceń medycyny klinicznej często wspomagamy się medycyną naturalną, np. pijąc napary ziołowe. Jedną z metod leczenia różnych dolegliwości jest również hirudoterapia, czyli leczenie pijawkami, która znana jest już od wieków. Do stosowania tej metody używa się specjalnego gatunku pijawek, czyli pijawek lekarskich. Leczą one dzięki właściwościom wydzieliny gruczołów ślinowych, która dostaje się do organizmu człowieka. Jedną z najlepiej rozpoznanych substancji tej wydzieliny jest właśnie hirudyna. Pijawki dobrze oddziałują na organizm, ponieważ niwelują procesy zapalne, obniżają ciśnienie tętnicze, działają bakteriobójczo oraz przeciwbólowo.
Pijawki wspomagają leczenie wielu układów w całym ciele, np. układu sercowo-naczyniowego, narządów oddechowych, dróg żołądkowo-jelitowych, układu oporowo-ruchowego. Mają również zastosowanie w położnictwie i ginekologii, a także leczą choroby skóry. Pijawki przydatne są także w leczeniu chirurgicznym oraz neurologicznym. Jest to również niekonwencjonalna metoda leczenia problemów laryngologicznych, oczu oraz stomatologicznych. Jak widzimy spektrum działania tych niewielkich organizmów jest bardzo szerokie. Można wymienić kilka powszechnych chorób,np. miażdżyca tętnic, arytmia, chroniczne zapalenia oskrzeli, chroniczny nieżyt żołądka, zapalenia mięśni, profilaktyka i leczenie blizn pooperacyjnych, bóle, zawroty głowy, zapalenie pęcherza moczowego i inne.
Metody tej nie można jednak stosować w przypadku różnych poważnych chorób, m.in. AIDS, nowotworów złośliwych. Pijawkami nie leczy się schorzeń związanych z krwią, np. tętniaków, krwotoków wewnętrznych. Nie stosuje się ich również, gdy występuje hemofilia (opóźnienie procesu krzepnięcia krwi), nabyta małopłytkowość oraz marskość wątroby. Hirudoterapia niewskazana jest w stanach osłabienia, ciąży i połogu, a także dla osób wieku do 15 lat. Wykazano również, że niewielka grupa ludzi źle znosi taką próbę leczenia. Jednak warto spróbować leczenia pijawkami, ponieważ często pomagają w sytuacjach, gdzie wyczerpano możliwości medycyny akademickiej albo też ją uzupełniają.