Rodzaje znieczuleń u dentysty
Znieczulenie w stomatologii jest wynalazkiem, bez którego wiele procedur dentystycznych nie mogłoby mieć miejsca. Zęby i jama ustna należą do struktur niezwykle mocno unerwionych. Unerwienie prowadzone do zębów jest drogą włókien czuciowych nerwu trójdzielnego i jego gałęzi: nerwu szczękowego i nerwu żuchwowego. W obrębie wyrostków zębodołowych i ich kanałów tworzą sploty, które oddają gałązki do korzeni i miazgi zębów. Cieniutkie włókienka przebiegają przez zębinę i oplatają całą kostną część zęba. Przy erozji szkliwa i kontakcie z kością dochodzi do pojawienia się ostrego, silnego i często trudnego do zniesienia bólu.
Recepta na ból w trakcie zabiegów – znieczulenie
Rodzajów znieczulenia stomatologicznego jest kilka. Podstawowym środkiem znieczulającym jest lidokaina lub benzokaina. Są to związki nieco strukturalnie podobne do kokainy, jednakowoż ich zasada działania jest dalece odmienna. Blokują one przewodnictwo jonów sodu w komórkach i całkowicie hamują przewodnictwo włókien czuciowych i przede wszystkim – bólowych. Podstawowym znieczuleniem stomatologicznym jest znieczulenie nasiękowe, które podaje się w okolicę poddawaną leczeniu stomatologicznemu. Przed nakłuciem miejsce opryskuje się środkiem zawierającym lidokainę. Dzięki temu wprowadzenie znieczulenia nie jest bolesne. Preparat znieczulenia zawiera lidokainę i adrenalinę, która obkurcza naczynia i przyczynia się do wolniejszego wypłukiwania znieczulenia z tkanek. Czasami lekarz podaje znieczulenie również do kanału wyrostka zębodołowego, szczególnie gdy zajmuje się kilkoma zębami obok siebie. Znieczulenie utrzymuje się przez kilka godzin i powoduje trudności z mówieniem, uczucie drętwienia i brak obiektywnego czucia dotyku. Odrębną, anestezjologiczną i stosowaną metodą jest również znieczulenie ogólne.
Zagrożenia wynikające ze znieczulenia?
Należy powiadomić dentystę, gdy ma się znieczulenie na lidokainę. Najgroźniejszym powikłaniem jest omyłkowe podanie znieczulenia do naczynia, co powodować może zaburzenia rytmu serca. Powikłania te występują jednakowoż rzadko.
